Het lijkt erop dat verliefdheid een onaards gevoel is dat moeilijk te verklaren is in de taal van de wetenschap. In feite kan wat wij ervaren in liefde en intimiteit worden verklaard in termen van chemische processen die plaatsvinden in de hersenen.
Wat er in de hoofden van mannen en vrouwen omgaat voor, tijdens en na de seks in termen van hormonen en neurotransmitters.
Verlangen
Seksueel verlangen ontstaat spontaan of in reactie op een stimulus, die een partner kan zijn of verschillende gebeurtenissen: aanrakingen, het kijken naar een erotische film of het bekijken van een foto. Het verlangen wordt grotendeels beïnvloed door externe gebeurtenissen, zoals stress of lichamelijke conditie.
Spontaan verlangen komt meestal voor bij een nieuwe partner tijdens een periode van verliefdheid. In een langdurige relatie begint de aantrekkingskracht vaak met een erotische prikkel of een verlangen om fysiek en emotioneel dicht bij je partner te zijn.
De keuze van een partner hangt af van verschillende factoren: de structuur van de samenleving, de invloed van de cultuur, economische omstandigheden en zelfs de set genen. Natuurlijk lopen we niet rond met een DNA-testapparaat in zakformaat, maar dat doen we onbewust wel.
Wat geur en fysieke aantrekkelijkheid van een partner betreft, geven wij de voorkeur aan mensen wier genen die verantwoordelijk zijn voor het immuunsysteem zo veel mogelijk verschillen van de onze.
De structuur van de olfactorische receptoren hangt af van de genetica en bepaalt hoe wij geuren waarnemen. De gevoeligheid van de receptoren bepaalt hoe iemand bepaalde geuren waarneemt.
Het is nog niet duidelijk hoe het gebruik van anticonceptiemiddelen het seksuele verlangen van vrouwen beïnvloedt. Een overzicht van studies liet verschillende resultaten zien: de meeste vrouwen voelden geen verandering of meldden een toename van het libido, terwijl sommige een afname van het verlangen meldden.
Opwinding
Opwinding en verlangen zijn moeilijk te onderscheiden, maar onderzoekers houden ze liever gescheiden.
Meestal wordt onder opwinding een fysiologische reactie van het lichaam verstaan. Bijvoorbeeld veranderingen in de genitaliën door blootstelling aan een seksuele prikkel. En opwinding kan ook optreden als iemand aanvankelijk geen zin in seks heeft.
Het perifere zenuwstelsel ontvangt een signaal tijdens het aanraken, kussen en andere prikkels en stuurt dit naar de hersenen. De hypothalamus, een deel van de hersenen dat hormonen in het hele lichaam regelt, reageert op de stimulatie. Het stuurt een signaal om de testosteronproductie te verhogen.
Vrouwen en mannen met een laag testosterongehalte vinden het moeilijker om opgewonden te raken en een orgasme te krijgen.
Bij mannen wordt opwinding beïnvloed door de afscheiding van vasopressine, een hormoon dat bij beide geslachten zorgt voor agressie, geheugen en concentratie.
Bij vrouwen echter ontmoedigt een toename van vasopressine, die gepaard gaat met woede en boosheid (bijvoorbeeld door angst en stress), juist seks. Vasopressine vernauwt ook de bloedvaten, vandaar de naam: vaso – vat, press – drukken.
Bij vrouwen wordt opwinding positief beïnvloed door het luteïniserend hormoon, dat piekt tijdens de ovulatie, de periode waarin de eicel klaar is om zwanger te worden.
Sommige studies beweren dat de gang, de stem en zelfs de lichaamsgeur van een vrouw veranderen vóór de eisprong. Onderzoekers van de Universiteit van New Mexico hebben bijvoorbeeld bewezen dat strippers meer getipt worden tijdens de ovulatie.
Waarom willen we dan seks? Voortplanting is een evolutionaire strategie van elke soort. En voor mensen om seks te hebben is het voldoende om hen te belonen met een gevoel van plezier tijdens en na het proces, wat de neurotransmitter dopamine doet.
De hersencellen die dopamine produceren worden actiever in reactie op de prikkel, en men voelt genot. Overigens wordt dopamine niet alleen geassocieerd met intimiteit, maar ook met lekker eten, studeren, muziek, gokken en drugsgebruik.
Opwinding leidt tot het vrijkomen van stikstofmonoxide en noradrenaline. Deze stoffen verhogen de bloedtoevoer naar de genitaliën – wat bij mannen leidt tot een erectie, bij vrouwen tot de afscheiding van glijmiddel en tot vergroting van de schaamlippen.
Seksuele gezondheid is direct gekoppeld aan fundamentele gezondheidsindicatoren. De Atlas Genetische Test zal u helpen goed geïnformeerd voor uw gezondheid te zorgen met gepersonaliseerde aanbevelingen die rekening houden met
Plateau
De plateaufase is wat er gebeurt tussen opwinding en orgasme. Als er geen orgasme komt, wordt het plateau gevolgd door een oplossing. Je kunt de plateaufase ook de hoogste graad van opwinding noemen.
Tijdens deze fase nemen de hartslag en de ademhaling verder toe, nemen de druk en de spierspanning toe, wordt de clitoris gevoeliger en scheiden de bartolineklieren in de vagina meer glijmiddel af.
Onmiddellijk na de zaadlozing hebben mannen tijd nodig (een refractaire periode) om opnieuw een orgasme te beleven.
Er is een toename in de activiteit van verschillende gebieden van de hersenen. Een daarvan is de amygdala. Deze is verantwoordelijk voor de perceptie van visuele beelden en emoties. Tijdens de plateaufase is er minder activiteit in het geheugengebied van de hersenen. Dit komt waarschijnlijk omdat we ons helemaal niet druk maken om herinneringen en de emoties die daarmee gepaard gaan.
Orgasme
De meest plezierige en de kortste fase. Vrouwen hebben wat meer geluk, zij hebben meestal langer orgasmes dan mannen, en zij kunnen meerdere orgasmes krijgen terwijl mannen dat niet kunnen. Maar mannen hebben nog een voordeel: voor hen is het gemakkelijker een orgasme te krijgen dan voor meisjes.
Tijdens het orgasme komt het hormoon oxytocine vrij, wat leidt tot ritmische spiercontractie en ejaculatie. En hoe sterker het orgasme, hoe meer oxytocine er in het lichaam vrijkomt. De aangrenzende kern in de hersenen beloont ons dan met een flinke dosis dopamine – en we ervaren genot.
Hoe sterker het orgasme, hoe meer het lichaam het gelukshormoon oxytocine afgeeft.
Een MRI-scan van de hersenen heeft aangetoond dat tijdens een orgasme verschillende hersengebieden één voor één worden geactiveerd:
- amygdala – geheugen en emoties,
- Hypothalamus – onbewuste controle van het lichaam,
- voorste cingulate cortex – impulsiviteit en empathie,
- de aangrenzende kern – een gevoel van euforie.
In totaal zijn ongeveer 30 delen van de hersenen betrokken bij het orgasme.
Seks kan beschouwd worden als een pijnstiller.
Volgens onderzoek wordt tijdens vaginale stimulatie en orgasme de gevoeligheid voor pijn verminderd. Wetenschappers beweren dat dit mechanisme de bevalling vergemakkelijkt.
Onmiddellijk na de zaadlozing hebben mannen tijd nodig (refractaire periode) om opnieuw een orgasme te beleven. Tijdens deze periode zijn de neuronen simpelweg niet in staat om de juiste hoeveelheid neurotransmitters af te geven. Vrouwen daarentegen hoeven niet te wachten en kunnen vele malen achter elkaar een orgasme beleven.
Resolutie
Spieren ontspannen, hartslag en ademhaling worden weer normaal, en een aangename vermoeidheid verspreidt zich over het lichaam.
Na een orgasme en ejaculatie moet een man eerst rusten. Sommigen kunnen in een paar minuten opgewonden raken, anderen hebben uren of vierentwintig uur nodig. Het hangt af van verschillende factoren.
Het is bekend dat hoe sterker de afgifte van oxytocine en prolactine tijdens het orgasme is, hoe langer het lichaam nodig heeft om te herstellen.
Het vrijkomen van oxytocine wekt een gevoel van vertrouwen op en doet ons onze partner missen. Mensen met een hoog testosterongehalte kunnen echter geen toenadering voelen, omdat dit hormoon de effecten van oxytocine onderdrukt.
Disclamer!
Onderzoek naar seks heeft een aantal beperkingen. Ten eerste zijn er zelfs onder wetenschappers wijdverbreide stereotypen over verschillen in seksuele reacties tussen mannen en vrouwen, waardoor het moeilijk is objectieve resultaten te verkrijgen. Ten tweede is het moeilijk en duur om seksualiteit en hersenfunctie te bestuderen, zodat er niet veel kwaliteitswerken over dit onderwerp bestaan. Wij hebben getracht in dit artikel objectieve informatie te verzamelen uit het onderzoek dat momenteel beschikbaar is.